මෙවර නිවසට පැමිණීමට පෙර
තිබුණි තවත් බලාපොරොත්තු දෙකක්
කෙලෙස හෝ සඵල කරගැනීමට සිතාසිටි
නැවත නිවසෙන් යාමට පෙර....
එකක් ඔබව හමුවීම
අනෙක මෙහි අකුරු කිරීම
ඉටුවී ඇත දැන් ඒ බලාපොරොත්තු දෙකම
නමුත් කිසිවිටක බලාපොරොත්තු නොවු ලෙස.......
සිතුවෙ නෑ කිසිවිටක මෙලෙස ඔබ හමුවෙන්න
නැවත කිසි දින හමුනොවන ලෙසින්
සිතුවෙ නෑ මෙවැන්නක් අකුරු කරන්න
වේවි කියා මොහොතක් වත්.........
නමුත් සියල්ල දැන් සිදුවී අවසන්
ඔබ අද ගියා ඔබේ අවසන් ගමන
අප සැම හදක් තුල ඉඩක් ඉතිරි කරමින්
කිසි දිනක කිසිවෙකුට පිරවිය නොහැකි ඔබටම හැර
මතකයි තාමත් අද වගේ
පුංචි කාලෙ අපි සෙල්ලම් කල හැටි............
සැමවිට මගේ ගමනට පාර පෙන්වා ඔවදන් දුන් හැටි
දනිමි මට පමණක් නොව සැමටම ඔබ එලෙස බව
දැනුනෙ ඔබ මට මගේම සොහොයුරෙක් ලෙසින්
හමු වන්නට නොහැකි වුවත් නිතරම
සිටියා ඔබ සැමදාමත් ..........
මගේ හදවතේ මගේ ලගින්ම
කොතරම් අකමැති වුවත් සිතුනා වරෙක
ඔබ අප හැරදා යයි කියා දිනෙක
එහෙත් පැතුවේ නෑ කිසිවිටක
උදාවෙයි කියා ඒ දිනය මෙතරම් ඉක්මනින්
නෙතග කදුලක් නංවමින් ඔබ අද අපෙන් වෙන් වුනත්
සසරේ යලි යලිත් අප හමුවේවි නිවන් දක්නා තුරාවට
පතමි එදිනට යලි හමු වෙන්නට
මගේම සොයුරෙක් ලෙසින්...........
පතමි එදිනට යලි හමු වෙන්නට
මගේම සොයුරෙක් ලෙසින්...........
හැකිනම් ඊට පෙර ඉපදෙන්න නැවතත්
මේ බිමේ අප අතරම ........
යන්න නොවේ මේ ලෙසින්
ජිවත් වන්න සියක් වසක් ...............
-පේරාදෙණිය ඉංජිනේරැ පී‍්‍ඨයේ අඨ්‍යාපනය ලද මීට දින දෙකකට කලින් අප අතරින් වියොවූ ආදරණීය රසික රොහාන් සොයුර ඔබ වෙනුවෙනුයි මේ සටහන-
No comments:
Post a Comment
කියවපු එකේ මොනවහරි ලියලම යන්න. ඔබෙ අදහස් මට ඉතා වටිනවා.